Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Miasta

Pruszków

Pruszków, to największe po stolicy miasto aglomeracji warszawskiej. Liczący ok. 60 tysięcy mieszkańców ośrodek, leży na Równinie Łowicko-Błońskiej, nad rzeką Utratą, na południowy zachód od Warszawy.

Pierwsze ślady osadnictwa w tych stronach pochodzą sprzed naszej ery. W pobliżu odkryto ślady hutnictwa z przełomu er. 
Zaczątkiem współczesnego miasta była mała wieś Proskowo (najdawniejszy zapis z 1415 r.) lub Proskow (zapis z roku 1421). Starszy jest Żbików, obecnie dzielnica miasta, wzmiankowany w 1297 roku.

Pruszków nabrał znaczenia po wybudowaniu kolei warszawsko-wiedeńskiej w 1845 roku i parcelacji dóbr ziemskich. Zaczęły tu powstawać wille i domy letniskowe, równocześnie rozwinął się przemysł. W 1857 r. założono wytwórnię fajansu, w roku 1877 rozpoczęto budowę warsztatów kolejowych (Warsztaty Naprawy Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej), w 1881 roku powstała Wytwórnia Kotłów i Konstrukcji Żelaznych, w 1889 r. otwarto fabrykę ołówków „Majewski”. W 1910 roku Pruszków uzyskał status osady fabrycznej.

Prawa miejskie otrzymał w 1916 r. 
W okresie międzywojennym Pruszków rozwijał się nadal jako największy ośrodek przemysłowy w strefie podmiejskiej Warszawy. W 1919 r. Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki założyło w dawnej odlewni fabrykę obrabiarek. W 1920 r. uruchomiono elektrownię, a siedem lat później przez miasto przeprowadzono Elektryczną Kolej Dojazdową do Warszawy i Grodziska. W 1936 r. na trasie Pruszków – Warszawa – Otwock zaczęły kursować pierwsze pociągi elektryczne PKP. W przededniu II wojny Pruszków liczył już 27 tysięcy mieszkańców i należał do największych miast Mazowsza.

Podczas okupacji hitlerowskiej podzielił los innych miast polskich. Od początku działał tu prężnie ruch oporu. W egzekucjach zginęło ponad 1000 mieszkańców, a ludność żydowska (ok. 1600 osób) została wywieziona do obozów zagłady. W czasie Powstania Warszawskiego w halach warsztatów kolejowych hitlerowcy urządzili obóz przejściowy dla ludności wysiedlanej z Warszawy. Z Pruszkowa, 27 marca 1945 roku władze sowieckie wywiozły do Moskwy zaaresztowanych podstępnie 16 przywódców Polski Podziemnej.

W 1945 roku Miasto było przejściowo siedzibą niektórych ministerstw i urzędów. W 1952 r. zostało siedzibą powiatu. Po wojnie, w związku z rozwojem przemysłu Pruszków stał się miejscem zamieszkania ludności napływowej i dwukrotnie zwiększył zaludnienie w porównaniu z rokiem 1939.

Do zabytków należą klasycystyczne budynki z I połowy XIX wieku: dwór i oficyna (obecnie „pałac ślubów”), wozownia (obecnie Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego). Park miejski ze stawami, to dawny park dworski z początku XIX wieku. Struktura urbanistyczna Miasta składa się z kamienic i bloków mieszkalnych oraz osiedli domów jednorodzinnych, licznych parków, ogrodów i skwerów. Dwa neogotyckie kościoły z początku XX wieku oraz obiekty zabytkowe są świadectwem świetności, która trwa do czasów obecnych.

Gmina miejska Pruszków jest zlokalizowana w zachodniej części województwa mazowieckiego, na obszarze aglomeracji warszawskiej, w powiecie pruszkowskim. Miasto położone jest w odległości ok. 15 km od granic Warszawy.Pełni funkcje miasta powiatowego, z licznymi instytucjami, organami administracji publicznej, jednostkami służby zdrowia i opieki społecznej, instytucjami szkolnictwa, kultury i sportu.

Miasto Pruszków o powierzchni 19,2 km2, zgodnie z danymi GUS z roku 2017 (brak aktualnie danych za rok 2018),liczyło ogółem 61 237 mieszkańców, w tym:53,1% kobiet oraz 46,9% mężczyzn. Średni wiek mieszkańców wynosi 40,7 lat i jest zbliżony do średniego wieku mieszkańców naszego kraju i województwa mazowieckiego. Zdecydowana większość mieszkańców miasta Pruszkowa,znajduje się w wieku produkcyjnym, a ich liczba kształtuje się na poziomie 59,3% ogółu mieszkańców. Wiek przedprodukcyjny, zgodnie zdanymi GUS z roku 2017, dotyczy 19,4% ogółu mieszkańców, a poprodukcyjny –21,3%.

Dodaj komentarz